Translations:آژیر/10/en
پیشه وری بعد از انتخاب شدن به عنوان نماینده آذربایجان٬ و اقامت حدود شش ماهه در تبریز در اول ماه خرداد ۱۳۲۳ به تهران برگشت.[11] و از همان روز در روزنامه آژیر ستونی را به مردم و روشنفکران آذربایجان اختصاص داد با عنوان «ستون آذربایجان» که به مشکلات مردم آذربایجان بی پرده می پرداخت «آنطور که دیده و شنیده ایم تهران سرگرم چیزهای دیگر است».[12] در شماره های بعدی٬ مردم از مشکلات خود و «بلای بی آبی»[13] نوشتند. پیشه وری بعد از این سفر طولانی٬ طی سری مقالاتی صادقانه اعتراف کرد که «ماها مدعی هدایت نور و رهبری جامعه هستیم٬ آنرا بخوبی نشناخته باحتیاجات و آمال و آرزوهای او پی نبرده ایم. اصلا مطبوعات هم٬ مانند دولت و مجلس با ملت رابطه صحیحی ندارد. از اوضاع خارج از تهران اطلاع نداریم. ساکنین خارج از تهران نیز ما را نمی توانند بشناسند».[14] روستایی های که پیشه وری برای کسب رای آنها به دیدنشان رفته بود٬ به او می گفتند «برای رای پول می دهند. من آمده ام رای خود را بدهم به آن کسی که پول میدهد... [لذا] مرا بخیر تو امید نیست٬ شر مرسان...٬با وجود این فکر نمی کردند دولت ممکن است به حرفهای آنها ترتیب اثر بدهند».[15]
